Niektóre dzieci nawet próbują przekupić dobrotliwego Mikołaja dołączając małe prezenciki do listów!
Czy Wiecie, że każdy kraj ma swojego, niepowtarzalnego, oryginalnego Mikołaja?
W Szwecji – podarki roznosi skrzat Jultomte, który zjawia się w Wigilię z workiem pełnym prezentów dla grzecznych dzieci. Święty Mikołaj zniknął ze Szwecji już w XVI w., w czasach reformacji, kiedy to walczono z kultem świętych.
We Francji – Francuzi starają się zdecydowanie oddzielić obyczaje religijne od świeckich. Pere Noel „bożonarodzeniowy ojciec”, zastępuje naszego św. Mikołaja. Dziadek z białą brodą, nie jest katolickim świętym, to postać zupełnie świecka, zadomowiona nad Sekwaną już w początkach XX wieku.
W Holandii – Mikołaj przypływa statkiem. Wraz z nim przypływają mali pomocnicy zwani Czarnymi Piotrusiami. Uroczyste powitanie gościa z krainy wiecznych śniegów odbywa się 6 grudnia w porcie Schevingen w pobliżu Hagi. Tego dnia zaczyna się wielkie świętowanie i obdarowywanie. Mikołaj jeździ po kraju na białym koniu. Do domów dostaje się przez komin i obdarowuje słodkościami i małymi prezentami.
W Hiszpanii – dzieci podobnie, jak w Polsce, piszą listy do Mikołaja. Prezenty dostają 6 grudnia, do pustych skarpet wiszących przy kominku lub przy łóżku. Podobnie jest w Anglii. Z tym, że dzieci dostają tam upominki w Wigilię.
W Belgii – Mikołaj zjawia się 5 grudnia i napełnia prezentami wystawione przez dzieci buty i koszyki. A dzieci zostawiają wokół domu siano, marchew i ziemniaki, czyli poczęstunek dla konia, którym przyjeżdża Św. Mikołaj.
W Czechach i na Słowacji – Svaty Mikulas pojawia się 6 grudnia. Spływa po złotej nitce rozciągniętej między niebem i ziemią. Towarzyszą mu anioł i czart – zły duch. Miklus dźwiga z sobą wielką księgę, w której ma zapisane czy dziecko było grzeczne, czy też nie.
W Syrii – Św. Mikołaj pojawia się pod postacią wielbłąda dopiero 1 stycznia. W przeddzień dzieci ustawiają dla niego przed domem miseczki z wodą i owsem.
W Rosji – 6 grudnia prezenty rozdaje Dziadek Mróz – wysoki, szczupły mężczyzna z długą białą brodą, ubrany w długi płaszcz (czasami w białym kolorze). W XX wieku w rozdawaniu prezentów zaczęła pomagać mu jego wnuczka Śnieżynka. Podróżują rosyjską trojką – saniami zaprzężonymi w trzy konie. Władimir Lenin wygnał kiedyś Dziadka Mroza na banicję i zakazał świętowania. Na szczęście Stalin „wielki przyjaciel dzieci” przywrócił Dieda Maroza do łask i dzieci znów mogą otrzymywać prezenty.
W Meksyku – w Wigilię Bożego Narodzenia prezentami obdarowuje ,b>Dzieciątko Jezus El Nino Jesus, a drugiego lutego dzieci oczekują prezentów od Trzech Króli. Po świątecznym obiedzie dzieci piszą list do Trzech Króli i zostawiają buty w pobliżu choinki. Jeśli były grzeczne na drugi dzień znajdują w butach prezenty, najczęściej są nimi tradycyjne meksykańskie drewniane zabawki, ale jeśli były niegrzeczne znajdują spalony kawałek drewna.
W Ameryce – w 1914 roku w Nowym Jorku powstało Stowarzyszenie, którego celem była ochrona wiary dzieci w Św. Mikołaja (Santa Claus). Członkowie tego stowarzyszenia odpowiadali na listy dzieci kierowane do Świętego Mikołaja. Tym najbardziej potrzebującym, pochodzącym z ubogich domów – wysyłano podarunki. W latach dwudziestych powstał nowy zawód – Święty Mikołaj. Przebrani w czerwone płaszcze z kapturami statyści – pojawiali się na ulicach, w sklepach, w domach. Czasem odgrywali swoją rolę bez przekonania, co w niektórych dzieciach zachwiało wiarę w ich prawdziwość. Dlatego ktoś wpadł na pomysł, aby spisać Kodeks Św. Mikołaja. Według niego, powinien on nosić płaszcz z czerwonego aksamitu obszyty białym futerkiem. Kaptur ma być koniecznie z pomponami. Mikołaj obowiązkowo musi mieć brodę, okulary, dzwonek i oczywiście wór pełen prezentów. Mikołajowi towarzyszyć powinni pomocnicy, czyli anioły i diabły. Środkiem transportu są sanie ciągnięte przez renifery.
We Włoszech prezenty przynosi La Bafana – czarownica na miotle.
W Hiszpanii – prezenty przynoszą Trzej królowie (odpowiednio 5 i 6 stycznia).
Są również miejsca, gdzie podarki rozdaje Mikołaj w nieco innym niż u nas entourage′u. Niderlandzki Sinterklaas przypływa z Hiszpanii wraz z Czarnym Piotrusiem.
W Niemczech towarzyszy mu Knecht Rupert, a w Stanach Zjednoczonych – elfy.
Święty Mikołaj mieszka w Laponii…
najodleglejszym zakątku Finlandii, krainie zwanej Santa Claus Land. Rząd Finlandii przekazał mu to miejsce uroczyście w 1985 roku. Od tego czasu Św. Mikołaj ma stały adres.
JOULUMAA, SANTA CLAUS „POST OFFICE”, Arctic Circle, 96 – 930 Rovaniemi, Finland
Warto wysłać do niego list lub kartkę świąteczną dosyć wcześnie, bo przed świętami przychodzą do niego tony listów z całego świata i Mikołaj nie nadąża z odpisywaniem. Chociaż pomagają mu asystenci i Mrs. Claus, żona świętego.
Listy do Świętego Mikołaja są zazwyczaj bardzo kolorowe, ozdobione rysunkami i naklejkami. Oprócz życzeń zawierają prośby i zamówienia na konkretne prezenty. Listy adresowane są bardzo różnie.
Tutaj znajdziecie adresy św. Mikołaja i porady dotyczące listu do Mikołaja.
Święty Mikołaj nosi wiele imion, oto niektóre z nich:
Santa Claus – amerykańskie
Santa San – japońskie
Father Christmas lub Saint Nicolaus – angielskie
Died Moroz –rosyjskie
Weinachtsmann – niemieckie
Noel Baba – tureckie
Pere Noel – francuskie
Svaty Mikulas – słowackie
Babbo Natale – hiszpańskie
Nisse – szwedzkie
Święty Mikołaj zaspokaja dziecięcą potrzebę cudowności, magii, uszczęśliwia je, uczy szczodrości i bezinteresownego dzielenia się z innymi. Pozwólmy sobie i dzieciom wierzyć w Świętego Mikołaja, tak długo, jak tylko jest to możliwe.
Niech i Wam i Waszym dzieciom przyniesie moc prezentów i niech spełnią się Wasze najskrytsze marzenia.
Polecamy także artykuł Prezenty, prezenty… a tak może lista prezentów? oraz zabawę dla dzieci Skarpeta na prezenty
