Festiwalowy repertuar Teatrów z Polski
Teatry z Polski pokażą – w nurcie kon-tekstów konkursowych i otwartych – realizacje tekstów współczesnych autorów, m.in.: Beczkę Roberta Jarosza, Króla Dawida Helmuta Kajzara, Baldandersa Marcina Bartnikowskiego, Bajkę o szczęściu Izabeli Degórskiej, Moje – nie moje Liliany Bardijewskiej.
Interesująco wypada współczesny dwugłos: zagranicznego autora i polskiego teatru, tak jak w przypadku spektakli Chłopczyk z albumu Vytaute ®ilinskaite w wykonaniu Teatru Maska z Rzeszowa oraz Dzień dobry, Świnko Janoscha z Teatru Baj Pomorski w Toruniu.
Obecna współczesność teatralna to dla mnie przede wszystkim ludzie – ci wszyscy, którzy w przyszłości będą tworzyć teatr i ci, którzy są jego odbiorcami.
Konfrontacja dokonań
Młodzi twórcy: autorzy, reżyserzy, scenografowie, muzycy skonfrontują swoje dokonania z młodą publicznością i krytyką. Rozmowa o teraźniejszości sceny dla dzieci i młodzieży, o tematach dla nich żywych i ważnych powinna współcześnie – tu i teraz – stworzyć podstawy dla kształtu tego teatru w przyszłości.
Niechże KON-TEKSTY 2007 i ich międzynarodowa formuła przyczynią się do wykreowania pewnej wspólnej myśli jako wyrazu potrzeb artystycznych i intelektualnych młodego pokolenia, zainteresowanego poznawaniem wszelkich przejawów życia przez i dzięki teatrowi.
JURY Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży Kon-Teksty III :
Liliana Bardijewska
Joanna Braun
Audrone Girdzijauskaite
Przemyslaw Czapliński
Pero Mioè
Katarzyna Grajewska (sekretarz jury)
Liliana Bardijewska
Autorka słuchowisk, sztuk i utworów prozatorskich dla dzieci, krytyk literacki i teatralny, tłumacz literatury bułgarskiej, wydawca literatury dla dzieci i młodzieży. Ukończyła filologię słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim. Jako krytyk i recenzent z zakresu teatru lalkowego i dziecięcego stale współpracuje z "Gazetą Wyborczą" oraz pismami teatralnymi – "Dialogiem", "Teatrem" oraz "Teatrem Lalek". Obecnie jest redaktorem naczelnym wydawnictwa Ezop. Współpracuje też z Polskim Radiem.
Ma w swoim dorobku 20 słuchowisk dla dzieci i dorosłych, 10 sztuk teatralnych i TV dla dzieci. Wydała ponadto powieści dla dzieci Ratatuj (Czytelnik 1984), Bractwo Srebrnej Łyżeczki (Ezop 2004) oraz bajki dla najmłodszych: Zielony wędrowiec (Ezop 2001) i Moje – nie moje (Ezop 2004). Z języka bułgarskiego przetłumaczyła 6 powieści i zbiorów opowiadań i ponad 20 sztuk teatralnych oraz słuchowisk.
Kilkakrotnie była laureatką konkursu dramaturgicznego, organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. W 2001 roku jej Zielony wędrowiec został książką roku w konkursie polskiej sekcji IBBY ( International Board on Books for Young People)
Joanna Braun
Scenograf i malarka, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – Katedra Scenografii na Wydziale Malarstwa u profesora Andrzeja Stopki. Z licznych realizacji w teatrach dramatycznych i lalkowych należy wymienić: Wędrówki Mistrza Kościeja wg Ghelderode’a, Słońce zachodzi, Gilgamesz (Teatr Groteska w Krakowie), Cztery krople Rozowa , Beatrix Cenci Słowackiego, Sonata widm Strindberga (Teatr Dramatyczny w Opolu), Karaluchy Witkacego, I odsłoniłam noc, Golem (Teatr Lalki i Aktora w Opolu). Artystkę interesuje łączenie lalki, maski z teatrem słowa, takie jak w pracy ze Zbigniewem Michem (Kordian Słowackiego w teatrach w Słupsku i Łodzi, Kalafar Witkacego w Łodzi) i Marcinem Jarnuszkiewiczem (Pietruszka w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, Bestia i Piękna i Królowa Śniegu w Teatrze Animacji w Poznaniu). Do niebanalnych doświadczeń scenografka zalicza teatr papierowy Zbigniewa Micha w Düsseldorfie.
Audrone Girdzijauskaite
Teatrolog, pracownik naukowy w Instytucie Filozofii, Kultury i Sztuki, wykłada na Akademii Muzyki i Teatru Litwy; interesuje się teatrem dramatycznym i teatrem lalek, także teatrem Wschodu, znawczyni twórczości Jana Dormana. Wydała kilkanaście książek, m.in: Lalka i maska, jest współautorką trzech tomów Historii teatru litewskiego. Publikuje w kraju i za granicą.
Przemyslaw Czapliński
Krytyk literacki badający przede wszystkim współczesną prozę literacką, wybitny znawca dramatu współczesnego; od 2002 profesor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Laureat m.in. nagrody im. Ludwika Frydego przyznawanej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Krytyki Literackiej (1997),nagrody Kościelskich (1998), nagrody im. Kazimierza Wyki (2004). Autor wielu książek krytycznoliterackich : m.in.: Śladami przełomu. O prozie polskiej 1976-1996, Literatura polska 1976-1998. Przewodnik po prozie i poezji, Ruchome marginesy: szkice o literaturze lat 90.
Pero Mioè
Chorwacki tłumacz literatury polskiej, reżyser teatralny, dramaturg, eseista. Ukończył Wydział Filozofii na uniwersytecie w Zadarze. Pracował jako wykładowca literatury chorwackiej. W latach 1969-72 był dyrektorem Teatru Lalek w Zadarze, od 1985 roku jest kierownikiem artystycznym i reżyserem w Teatrze Dramatycznym w Šibeniku oraz konsultantem szybenickiego Międzynarodowego Festiwalu dla Dzieci, z którym współpracuje od 1970 roki. Wyreżyserował ponad 160 spektakli dla dorosłych i dla dzieci w teatrach dramatycznych i lalkowych. Współpracował z teatrami : w Zadarze, Šibeniku, Liwnie oraz w Polsce z Teatrem BANIALUKA, Wrocławskim Teatrem Lalek i krakowskim Maszkaronem. W latach 90. poświęcił się przekładom literatury polskiej. Tłumaczył poezję m.in.: A.Mickiewicza, J.Słowackiego, K.I.Gałczyńskiego, K.Wojtyły, Cz.Miłosza, T.Różewicza, W.Szymborskiej, Zb.Herberta, K.Iłłakowiczówny, E.Lipskiej, A.Zagajewskiego, St.Barańczaka, R.Krynickiego, J.Kornhausera, prozę O.Tokarczuk, dramaty i słuchowiska: T.Różewicza, S.Mrożka, ST,Grochowiaka, J.Głowackiego, H.Bardijewksiego, M.Wojtyszki.
Jest autorem kilku sztuk teatralnych, licznych esejów o literaturze polskiej i o współczesnym teatrze. Ma w swoim dorobku tomik wierszy Perunika. Tłumaczy też z języka rosyjskiego, słoweńskiego, bułgarskiego oraz francuskiego.
Członek Stowarzyszenia Pisarzy Chorwackich, Chorwackiego Stowarzyszenia Artystów oraz Stowarzyszenia Chorwackich Tłumaczy Literackich.
W 2003 roku otrzymał z rąk Prezydenta RP Kawalerski Krzyż Zasługi.
